Uvod urednika prvom izdanju

Negde u milenijumima pre Hrista, u Indiji se pojavila rasa ljudi poznata kasnije kao Arijevci, a među Arijevcima se pojavila rasa mudraca, poznavalaca Brahmana, Apsolutnog. Ovi pesnici-vproroci bili su kreatori Veda ili „Znanja“, najranijeg svetskog književnog dela. Svaki hindus, bez obzira na svoja verovanja i vrstu duhovne prakse, smatra mudrost vedskih Rišija izvorom hinduističke duhovnosti, Vede najsvetijim spisima svoje religije, a vedsku kulturu rasadnikom i originalnim oblikom indijske kulture. Ali iako se Vede poštuju i marljivo proučavaju, čak je i u Indiji njihovo najdublje značenje izgubljeno i za sveštenike i za pandite. Jezik i slike vedske poezije, sa svojom simbolikom koja je istovremeno značajna na mnogim nivoima svesti i bića, više ne razume većina onih koji je čitaju. Na Zapadu se religija vedskog doba smatra malo više od nesofisticiranog obožavanja prirode, a pošto je naučnici nisu prepoznali kao zasnovanu na potpuno razvijenom sistemu joge, nisu uspeli da shvate pravi značaj vedskih mantri, vedskog žrtvovanja i vedskih bogova.

U Šri Činmoju, Indija je u moderno doba iznedrila duhovnog titana ravnog veličini najvećim od svojih prošlih divova. Punoća njegove spoznaje mu omogućava da tumači Vede onako kako samo jedan duhovni Učitelj može tumačiti izraze drugog. Iako je upoznat sa Vedama na njihovom originalnom sanskritu, Šri Činmoj im ne pristupa akademski, niti govori sa dogmatskog stanovišta ortodoksne verske tradicije. Sa intuicijom velikog jogija, on prevazilazi spoljašnje kulturne oblike ovih spisa i prodire do suštine duhovnosti koju oni otelotvoruju. Iskustvo vedskih mudraca on sam u potpunosti poseduje, a u carstvima svesti koje su im poznate kreće se sa potpunom slobodom. Ulazeći u dušu Veda, on iz njihovih dubina iznosi najdublje istine koje sadrže, i te istine nudi čitaocima ove knjige.

U Šri Činmojevom intuitivnom umu osećamo inspirativne dubine Veda, a u njegovom prosvetljujućem srcu vidimo dozivajuće visine Veda.

— K