Pitanje: Kakva je svrha sjedinjenja između muškarca i žene?

Šri Činmoj: Kad dođe do sjedinjenje između muškarca i žene, svako tom činu pridaje ili ne pridaje neki značaj. Ali, u najvišem, najdubljem duhovnom životu, u kome na površinu izbija spoznaja jedinstva sa čitavim čovečanstvom, obično ljudsko sjedinjenje nema nikakve svrhe. Neko može da na stotine puta ima fizičke odnose sa nekim a da ne dođe do unutrašnjeg sjedinjenja, istinskog sjedinjenja. Ispunjenje doživljavamo jedino kad možemo da se sjedinimou duši sa nekom osobom. Kad smo u stanju da se oslobodimo mreža neznanja, i kad možemo da spoznamo da je cela zemlja naša, kad osećamo da je čitavo čovečanstvo naše – jedino tada je naše sjedinjenje ispravno. Fizičko sjedinjenje i nije sjedinjenje u poređenju sa duhovnim jedinstvom koje možemo da steknemo.

Sve ovo vam govorim iz strogo duhovne perspektive. Moramo da dostignemo određeni nivo pre nego što budemo u stanju da odbacimo taj uobičajeni ljudski odnos. Mnogo puta su učenici u Indiji dolazili svojim Učiteljima, govoreći im da u ljudskom sjedinjenju nema radosti. Upravo ti učenici bi tada ulazili u dublji duhovni život i zadobijali najvišu radost i najčistije blaženstvo od unutrašnjeg sjedinjenja sa njihovim Voljenim Svevišnjim. Blaženstvo i uživanje su dve različite stvari. Ako je nekom stalo do unutrašnjeg duhovnog života, on će steći blaženstvo. Posle uživanja neminovno sledi osujećenje, jer u uživanju nema trajnog ispunjenja. Blaženstvo je, međutim, samo po sebi sveispunjujuće. To blaženstvo stičemo jedino iz duhovnog sjedinjenja sa Božanskim, sa našim unutrašnjim bićem. Moramo da znamo šta hoćemo. Ako hoćemo uživanje, sjedinjenje između muškarca i žene je za neko vreme dovoljno. Ali, ako hoćemo ushićenje, koje predstavlja nektar Besmrtnosti, to besmrtno Blaženstvo, moramo da se otisnemo na duhovni put i uspostavimo nadzemaljsko jedinstvo između čoveka i Boga.